Als de jonge schrijfster in verwachting is van haar eerste kind, onthult haar moeder een geheim: haar vader is haar vader niet. Opgevoed door de Vlaamse communistische journalist Maarten, blijkt haar echte vader een Poolse bevrijder, Michal. Twee mannen, verbonden door hun liefde voor dezelfde vrouw:Julia. Maar hun werelden hadden niet verder uit elkaar kunnen liggen. Terwijl Maarten tot aan zijn dood, net voor de val van de Berlijnse Muur, in zijn westerse cocon blijft vasthouden aan de marxistische theorie, ondervindt Michal in Polen dagelijks de realiteit van het communistisch 'paradijs' aan den lijve.

Voor Dolores betekent dit het begin van een lange zoektocht, die uit mondt in een fascinerende reis door de Europese geschiedenis. Via het Internationale Rode Kruis weet zij met haar biologische vader in contact te komen en een emotionele ontmoeting volgt. Stukje bij beetje vertelt hij haar hun hele familiegeschiedenis, die teruggaaat op de Tataren, de Mongolen en de Kozakken. En opeens worden alle vraagtekens uit haar jeugd itroeptekens.
Op beeldende, meeslepende wijze vertelt Dolores Thijs over haar 'dubbele' afkomst, van het Vlaamse platteland tot aan de Russische toendra. De poolse soldaat is een boeiend verhaal over de 'dubbele' afkomst van de schrijfster, identiteit en de invloed van afkomst en opvoeding in de Europese twintigste eeuw.

Dertig jaar geleden verscheen dit boek voor het eerst onder de titel Het Jaar Nul.
Het wordt nu in een herziene en aangepaste versie en een nieuwe titel uitgegeven. Om de volgende reden:

‘Het boek kreeg destijds warme reacties van ouders van overleden
kinderen en dat waren er tot mijn verbijstering heel
veel. Ik had me afgevraagd wie een dergelijk boek zou willen lezen. Een boek over een dood kind, een rouwend gezin, wie zat daar op te wachten? Ik vergiste me. Dat het geen psychologische of religieuze uiteenzettingen over de dood en het eventuele leven erna was, maar
gewoon een menselijk verhaal, was precies wat de lezers aansprak.
In brieven en persoonlijke gesprekken lieten ze me weten hoeveel ze eraan gehad hadden of dat ze het anderen als troost hadden gegeven. De teneur van de reacties was: ‘Wij herkennen ons in het boek, het zijn ook onze gevoelens en woorden. U heeft ze voor ons opgeschreven.’
Kennelijk had ik het boek geschreven dat ik zelf had willen lezen – maar niet vond toen ik het nodig had. Het ging een eigen leven leiden, ik word er nog steeds op aangesproken en tot op heden blijkt er een behoefte aan te zijn.’

Karen Blixen verwierf internationale bekendheid door haar in 1937 verschenen roman Out of  Africa die later verfilmd werd met Meryl Streep en Robert Redford in de hoofdrollen. Het Huis aan de Sont begint waar  ‘Afrika’ ophoudt.

Wat gebeurde er nadat zij berooid en verslagen haar geliefde Afrika moest verlaten en zich weer in Denemarken vestigde? In de beslotenheid van het familielandgoed Rungstedlund probeerde de jonge vrouw een nieuw leven op te bouwen en zich te verzoenen met het verleden. In deze roman wordt een uiterst persoonlijk beeld geschetst van de schrijfster die meerdere malen genomineerd werd voor de Nobelprijs voor Literatuur. Voor het eerst leren we haar van nabij kennen. Het Huis aan de Sont is het verhaal van een strenge en ook tedere vrouw met gevoel voor humor, die tegelijk haar omgeving soms tot wanhoop dreef door haar egocentrische en haast demonische gedrag. Zij creëerde een eigen wonderlijke wereld van excentrieke verkleedpartijen, vreemde feesten en duistere rituelen en deed erg haar best het zoontje van haar huishoudster voor zich te winnen. Want bovenal was de beroemde Karen Blixen een kinderloze, eenzame vrouw die verlangde naar liefde en erkenning. Een vrouw die bovendien verscheurd werd door een voortdurend heimwee naar Afrika.

Het Huis aan de Sont  is gebaseerd op een aantal bezoeken aan Rungstedlund (haar landgoed) en talrijke gesprekken met de toenmalige huishoudster Caroline Carlsen, haar zoon Nils en andere personen die Karen Blixen gekend hebben.

Extra informatie:
Uitvoering: Paperback met flappen, 256 pagina's
Verschenen: maart 2015

Het is 1956 als de vader van Dolores Thijs met zijn gezin voor een periode van drie jaar in Oost-Berlijn gestationeerd wordt als westers correspondent voor de Belgische communistische media. De Muur bestaat nog niet en er is vrij verkeer tussen de verschillende bezettingszones.

Maar de abrupte overgang van een beschutte meisjesschool naar een klas vol pestkoppen vergt veel van het aanpassingsvermogen van een twaalfjarig meisje. De DDR, waar Duits en Russisch de voertalen zijn, blijkt een vijandelijke wereld. De onschuldige tiener wordt geconfronteerd met de onbekende wereld van een communistische land ten tijde van de Koude Oorlog en maakt intensief kennis met het indoctrinerend communistisch regime met zijn totaal andere waarden en normen. En thuis verloopt ook niet alles in rust: haar ouders hebben tegengestelde politieke opvattingen - vader is communist, moeder niet.

Zo ontvouwt zich in deze autobiografische bildungsroman het enigszins schizofrene leven van een tienermeisje. Enerzijds Goethe en Schiller, anderzijds de muziek van de American Forces Network en de opkomende rock ‘n’ roll. Ze wordt lid van de communistische jeugdbeweging en bewondert de daartegen rebellerende Halbstarken, de nozems. Ze gaat winkelen in de Russische 'Ostzone' met de verkregen distributiebonnen, terwijl aan de westkant - nog niet afgeschermd door een Muur - de weelde lonkt van het West-Duitse Wirtschaftswunder.

Drie jaar lang leidt Dolores Thijs een dubbelleven en moet ze zich handhaven in een aanvankelijk vijandige en dreigende sfeer en tegelijkertijd in haar schizofrene leefomgeving haar weg vinden naar volwassenheid. De opstandige puber in haar droomt van een balletcarrière en ontdekt de romantiek van een eerste liefde. En met de jaren begint ze stilaan te wennen aan het leven in Oost-Berlijn dat steeds mer als 'thuis' gaat voelen.

Tegen de achtergrond van de Koude Oorlog schetst Dolores Thijs in Retour Berlin Ostbahnhof het relaas van een jonge, onschuldige tiener. Een meisje dat met tegenzin uit Brussel, zich Oost-Berlijn tot haar thuis wist te maken en vervolgens met heimwee weer uit Berlijn moest vertrekken.

->Interview met Dolores Thijs

Extra informatie:

Ingenaaid, 320 pagina's
Verschenen: oktober 2014

Enkele reacties op Retour Berlin Ostbahnhof

"Thijs slaagt er goed in dat conflict tussen droom (de klassieke samenleving) en werkelijkheid (schaarste en onderdrukking) te illustreren aan de hand van atmosferische schetsen en portretten."
NRC

"De klasse van Retour Berlin Ostbahnhof is dat Thijs heel stilletjes maar gestaag Dolores laat assimileren in de nieuwe samenleving. Je ontkomt niet aan hersenspoeling, lijkt ze te willen zeggen…
Die ontheemdheid sijpelt door het hele boek heen."
Literatuurplein

"Een aangrijpend verhaal over een meisje dat met tegenzin vertrok uit Brussel, zich Oost-Berlijn tot haar thuis wist te maken om er weer te moeten vertrekken met heimwee… Een mooi inkijkje in een gespleten werkelijkheid."
Dizzie.nl, boekbesprekingen

"Het geheel levert een mix van leuke anekdotes op, detaillering van wat al grotendeels geweten was over de magere jaren van de Duitsers en in het bijzonder de Berlijners in het Sovjettijdperk en - het meest interessante - haar eigen ontdekkingsreis naar de bronnen van de volwassenheid….Retour Berlin Ostbahnhof leest vlot, door de brede, diepe en hoge wijsheid van de schrijfster….ik heb het boek met waar genoegen gelezen. Want vertellen kan Dolores Thijs als de beste. En ik heb er enkele Russische woorden en uitdrukkingen door geleerd, wat altijd mooi meegenomen is." Raz, Dva, Tri! Dosvidanya!
Knack

"Dolores Thijs heeft van haar terugblik een heel mooi en menselijk document gemaakt. Ze dikt niets aan en ze zwakt niets af en je gelooft haar echt op haar woord dat ze het zo allemaal beleefd heeft."
Boeken

"Een goed geschreven, bij vlagen bespiegelend maar ook humoristisch boek. Zeker ook interessant voor 15-plus. Weinig boeken beschrijven de geschiedenis van kort geleden zó invoelbaar."
LeesKost